Zal ik je weer vertellen
Over hoe fijn het is te zitten
In het pas gemaaide gras
Nee, natuurlijk alles bleef plakken
Maar hoe fijn die geur toen was
De broodjes in het mandje
Van ons het hele landje
De tijd die stil stond
En de wereld zo pareltje rond
Zal ik je weer vertellen
Over hoe fijn het zitten is
In het pas gemaaide gras
Was jij maar blijven plakken
Ik mis je elke dag.
Trudy Den Herder.
Foto: Trudy Den Herder Castricum, nabij Dijk en Duin.
Mooi gedicht en foto maar ook een mooie site. ziet er goed uit
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel, ik was gestopt en die andere site was haast vol, maar ik miste toch heel erg het schrijven en heb nu toch weer een plekje. Ik zag je weer ergens en ik dacht: Hij schrijft nog steeds, zo leuk!
LikeLike
Samen genieten in het gras, picknicken in de zon wou dat het kon.
Weet niet of de foto in Heemskerk is gemaakt als je de duinen in gaat, maar doet me denken aan mijn kindertijd toen we daar vakantie vierde in een huisje. Hans
ot, ja kaboutertjes slijten snel als ze veel moeten lopen, dan maar een koekje als troost.
LikeLiked by 1 persoon
Je eerste regel is ook een gedicht.
Het is wel daar in de buurt, dit is waar het huis van Wastora stond, nou staat er nog, maar nu van iemand anders, net voorbij het station in Castricum, als je niet naar Dijk en Duin gaat, maar eerder afslaat het bos in. Wat moet dat fijn geweest zijn Hans.
Ja, zielig he, ik probeer ze al op te rekken, maar dan schreeuwen ze wel heel erg van de pijn en dan roep ik dat ze dapper moeten zijn, maar, ik stop dan na een uurtje oprekken en dan leg ik ze op het dak te drogen en dan slapen ze de hele nacht heel zoet. Ik moest je de groeten doen, ze vonden jou liever dan mij, maar ja, bij jou krijgen ze koek. :^)
LikeLike