Bij vader op bezoek, deel 13 Een zieke koe!

Er zijn gelukkig zoveel plekjes die ik goed ken, prima verstopplekjes, plekjes om te schuilen en de zien wie je achtervolgt. Het was een BMW zilverkleurig,  het nummerbord noteerde ik in mijn mobiel, later op de dag maar kijken wie het is, maar eerst naar Lidy.

Het was zo als ik wel had verwacht, een zeer jonge moeder, met twee erg kleine kinderen. Ze vertelde in tranen hoe haar man, nou ja, ze waren niet echt getrouwd, haar in enkele weken tijd het hoofd op hol had gebracht. Nee, zo vertelde ze het niet, maar die conclusie trok ik. Een truck van over de datum mannen, die de schoonheid van eigen vrouw niet meer weten te waarderen, die niet de charme inzien van met elkaar oud worden, elkaar door en door kennen en elkaar steunen, nee, deze gast was er een die had gewalgd van oudere vrouwen en niet had ingezien, dat hij ook niet meer de meest verse kerel van het heelal was.

Het kind was bloedmooi en terwijl ze eigenlijk nog van het leven had moeten genieten, was ze druk met neusjes snuiten en hapjes en papjes geven.

“Het begon eigenlijk op het moment dat ons eerste kindje werd geboren, hij moest elke keer de deur uit en ik sufferd dacht: wat jammer dat hij het net nu zo druk heeft, ik heb hem zo hard nodig. De kraamvisite, de doorwaakte nachten, het lag allemaal op mijn bordje en wat ik zag bij mijn zussen, een mooi armbandje na de bevalling krijgen, of het tutten met het kindje, nee, dat deed hij allemaal niet, hij keek naar mij alsof ik een ziek koe was”.

Verhaal: Trudy Den Herder

Foto: Trudy Den Herder