Hoofdstuk 1
De ontvoering.
1
Het was op een gewone zaterdag, vlak na de feestdagen in het jaar 2020. Een harde bons op de deur, alsof de bel niet bestond. Mijn moeder die op visite was, nog een logee van de kerstdagen die overbleef omdat het zo gezellig was, deed open, want ik stond onder de douche mijn haar een verfje te geven omdat ik in de avond een feestelijke moment had met Het Gezellige Gezelschap, een overblijfsel van mijn studie aan de Vu in Amsterdam. Mama had me aangeboden langer te blijven omdat ik dan geen oppas hoefde te regelen voor Tim en Tuin, mijn tweeling van vier jaar. Van Tim en Tuin hoorden ik in de avond dat mijn moeder wreed werd weggeduwd, ze viel, met haar gezicht tegen de grote kapstok met ombouw, ze had gebloed.
Met de verf nog intrekkend en hier en daar een roodbruine veeg die ineens opbloeide, wat je altijd hebt als je zelf je haar kleurt, zag ik in een flits in de spiegel dat ik werd meegetrokken door drie mannen in beschermende kleding. Ruw verlieten we via de achterdeur mijn huisje en mijn moeder heb ik nooit meer gezien.
Zilvertje, met een nieuw vervolgverhaal en zal ze het einde nu eindelijk halen?
Fotograaf: Blanca-Maria, in de tuin van Annemieke.
Leuk, weer een echt “Zilver” Verhaal!
Laat ons maar verlangend uitkijken naar elke vervolgaflevering.
Verwachtingsvolle groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, dat is lief!
LikeLike
Zal wel weer spannend worden ben benieuwd.
LikeGeliked door 1 persoon
He, Dirk, ja, ik ga het proberen, was gister heet he?
LikeLike
Ja was niet leuk meer vandaag veel beter, gisteren maar rustig aan gedaan. Hoe gaat het nu met jullie allemaal?
LikeGeliked door 1 persoon
We zijn allemaal ziek geweest en ik had het het zwaarst, nu aan het opkrabbelen, hopelijk komt mij oude kracht weer terug. Het zijn rare tijden
LikeLike
ik kijk uit naar het vervolg
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, dat is goed te horen.
LikeLike