Vrouw Hoedt deel 7

Leesles op de sofa.

Natuurlijk hielden ze er niet van om op de woensdagochtend vroeg op te staan en door weer en wind naar het huis van Hoedt te lopen, maar de winst was enorm en dat deed hen toch uit bed komen…..

Vier man sterk, mensen met bijzondere talenten, maar helaas konden ze geen van alle lezen en schrijven, nou , niet jokken, eens konden ze het niet, maar nu waren ze al aardig op de goede weg.

Johnny Lodder dacht nog vaak terug aan het magische moment dat hij zijn eigen naam kon lezen boven het dwangbevel dat hij had gekregen, hij schreeuwde het uit van blijdschap, terwijl elk ander mens bijna zou instorten na zo een brief.

Hoedt had koekjes gebakken en verse koffie klaar staan, het was lekker warm en ze had een mooi nummer op de platenspeler liggen, de leesgasten waren daar even stil van, snoven de sfeer, de warmte en de liefde en waren blij dat ze waren gekomen.

Na anderhalf uur intensief les, aten ze samen een broodje en Hoedt vroeg of Johnny kon blijven. De man deed zijn hand naar zijn hoofd, hij vermoedde een klusje, dan kon hij geen nee, zeggen, maar hij had niet veel zin.

“Johnny,” begon Hoedt, “wat zou je er van vinden als we samen een boek gingen maken? Jij vertelt je verhaal en ik schrijf het op. Jij maakt de tekeningen en bepaalt hoe het boek er uit gaat zien, goed plan?”

Johnny kon niks zeggen, hij dacht na, een boek, een boek, wat moest hij dan vertellen, er was niks te vertellen, een raar leven,  eenzaamheid, verstoten en met een kist vol spullen de baan op…….de garen-en bandman komt er an!

 

Trudy.

Foto: Niet de gang van Hoedt, maar mijn gang.