De tijd. Deel 2 Het fitte brein.

fitte brein Aard

fitte brein erik

Ze was een stuk ouder dan de mannen, maar ze had van ze genoten, mogelijk werd het haar laatste uitje op niveau, mogelijk kwam ze spoedig haar straat niet meer uit.

Aard had haar en al die anderen mensen die middag verteld over het blijven bewegen, het genoeg water drinken en dan niet uit een flesje, maar gewoon uit de kraan en in een glas. Hij had een foto op het grote doek getoond, een foto van een gezette man met bier in de handen, het was hijzelf geweest, maar hij had zich herpakt en het was te zien, van een afstandje leek hij de jonge god van weleer… ja, dat deed hij goed, ze was ongeveer tien jaar ouder, maar was niet zo fit geweest op zijn leeftijd, dat wist ze zeker. Ze had vroeger genoten van die man, je was voor Aard, of voor Keessie, maar voor haar had dit nooit gegolden, ze was voor alle twee. Ze hadden ook alle twee haar hart gestolen, Keessie met de muts van zijn overleden moeder, en Aard die zijn bruidje na ongeveer zes weken verloor, wat een verdriet allemaal.

Op de bank, pan soep op het vuur en de standen bijhouden op de dubbele pagina van de krant, samen met haar familie reed ze elke bocht mee, steeds scherper en alles in zwart wit, bij elk nieuw paar werd voor de start verteld wie in het zwart en wie in het wit reed, anders waren de mannen haast niet te onderscheiden.

Erik was nog steeds de springkikker die hij altijd in het openbare leven was, zag je hem te vaak, dan werd je misselijk, “Ja,…… u reageert niet, wilt u reageren als u het ook ziet!” Erik werd irritant, Erik verstoorde de innerlijke rust van de bezoekers, door ze steeds op te poken, door steeds om een reactie te vragen, maar zijn boodschap kwam wel aan. De dia van de hersenen goed doorbloed na beweging had ze het mooist gevonden.

Dus elke ochtend lag ze op een yogamatje oefeningen te doen, alleen al om op het yogamatje te komen was een avontuur, maar ze moest toegeven, alles wat nu op de grond viel, werd gemakkelijker opgepakt, het hielp, bewegen maakte haar weer fitter en jonger en minder afhankelijk. Haar geest werd ook weer scherp. Ja, dat laatste uitje aan de arm van haar jongere studievriend had haar goed gedaan, was juist op tijd gekomen.

Verhaal: Trudy Den Herder

Foto’s: Trudy Den Herder ( Het fitte brein 2019 Rai )

Deel 1

Er was “hoop” voor de koning…..

20180909_163727

Koning Flapdrol de eerste uit Schijterijen

Wilde op een dag niet meer met zijn eega vrijen

Hij zei: “je ruikt niet meer lekker vies!”

Hij is nu gescheiden en vrijt met freule Von Pies

Trudy.

En als je denkt wat doet ze nu? Deze dwaze liedjes bedenk ik op de fiets, nou beter gezegd, ik zing en het ontstaat vanzelf en dan hoop ik altijd maar dat ik het niet te hard zing want anders verslijt men mij nog voor de dorpsgek. Maar geloof me het is een goed medicijn tegen muizenissen en verdrietgevalletjes. Ergens in mijn hoofd zit een knop en als ik die aanzet dat stroomt het er uit.

Foto: Het hek van de dam van studioflapdrol

Vrouw Hoedt deel 7…..

20171111_160729

Vrouw Hoedt deel 7

Leesles op de sofa.

Natuurlijk hielden ze er niet van om op de woensdagochtend vroeg op te staan en door weer en wind naar het huis van Hoedt te lopen, maar de winst was enorm en dat deed hen toch uit bed komen…..

Vier man sterk, mensen met bijzondere talenten, maar helaas konden ze geen van alle lezen en schrijven, nou , niet jokken, eens konden ze het niet, maar nu waren ze al aardig op de goede weg.

Johnny Lodder dacht nog vaak terug aan het magische moment dat hij zijn eigen naam kon lezen boven het dwangbevel dat hij had gekregen, hij schreeuwde het uit van blijdschap, terwijl elk ander mens bijna zou instorten na zo een brief.

Hoedt had koekjes gebakken en verse koffie klaar staan, het was lekker warm en ze had een mooi nummer op de platenspeler liggen, de leesgasten waren daar even stil van, snoven de sfeer, de warmte en de liefde en waren blij dat ze waren gekomen.

Na anderhalf uur intensief les, aten ze samen een broodje en Hoedt vroeg of Johnny kon blijven. De man deed zijn hand naar zijn hoofd, hij vermoedde een klusje, dan kon hij geen nee, zeggen, maar hij had niet veel zin.

“Johnny,” begon Hoedt, “wat zou je er van vinden als we samen een boek gingen maken? Jij vertelt je verhaal en ik schrijf het op. Jij maakt de tekeningen en bepaalt hoe het boek er uit gaat zien, goed plan?”

Johnny kon niks zeggen, hij dacht na, een boek, een boek, wat moest hij dan vertellen, er was niks te vertellen, een raar leven, eenzaamheid, verstoten en met een kist vol spullen de baan op…….de garen-en bandman komt er an!

Trudy.

Foto: Niet de gang van Hoedt, maar mijn gang.

Vrouw Hoedt deel 5 Sokkensoep….

20180917_153741 - kopie

Vrouw Hoedt deel 5 Sokkensoep….

De huishoudster van mijnheer pastoor was drie weken op vakantie en dat liet zijn sporen na. Al het schone goed was op en om toch een verse onderbroek te kunnen aandoen, had de beste man een pan opgezet, zijn onderbroeken er in gedaan en het gas goed hoog gezet. Hij vergat er waspoeder bij te doen, dus het was een goed ingezette actie, maar zonder zeepsop, was de missie toch helaas mislukt.

Nadat de pan aan de kook was gekomen, werd de spaarvlam aangestoken en zo stonden de onderbroeken uren te pruttelen. Het werd een vreemde geur die door de hele pastorie trok. Die avond zou de koster een kaartje komen leggen en terwijl mijnheer pastoor nog even snel de biecht afnam, keek de koster in de pan, dat was een vreemde soep, het rook zo eigenaardig, maar de koster was hongerig en dapper en nam een kommetje en schepte zichzelf wat op……….

Nou, het verhaal dat de huishoudster later na haar vakantie hoorde was om te smullen, beter dan de soep en elke keer dat het verhaal weer werd verteld, werd de “soep,” dikker en viezer.

Het was helemaal een aparte bedoening geworden omdat mijnheer pastoor wel van een slokje hield vond Trijn, de huishoudster wel meer gekke dingen, maar ze was het gewend, want ze ging elk jaar drie weken op vakantie.

Schoenen in het vriesvak, een kam in de havermout en wc-papier gebruikt en al, in de servieskast, waren zaken die normaal waren als ze weer kwam op haar eerste dag na haar heerlijke vakantie, maar begrijpen deed ze het nooit…….

Trudy.

Foto: Studio Hoedt Zaanstreek.

Deel 1 t/m 4